Over ons

Men zegt dat het ‘Boothuisje’ ‘t smalste geveltje heeft van Oostende (2.60 mtr breed). In de top zie je, als je goed kijkt, het wapen van Oostende! Zie ook de organische motieven: schelpen, ranken, sierlijke lijnen en vormen (á la Gaudi en Guimard van de Parijse metro-ingangen). De naam verwijst naar de architect van dit gebouwtje Theobald Vanhille (stadsarchitect van Oostende) en naar de fraaie boegvorm van een boot die  uit de voorgevel steekt.Het is gebouwd in de jaren 1900 – 1910 (stadsarchieven uit die periode zijn in WO II verloren gegaan)

Eind jaren ‘90 stond het pandje leeg: sterk verwaarloosd en ‘onbewoonbaar’ verklaard.
In 2000 heeft Leo Kuipers (ene Nederlander ‘aangespoeld’ uit Eindhoven en verliefd geraakt op het huisje) het pand verworven. De Oostendse architect Tom van Mieghem heeft een fundamentele  renovatie doorgevoerd waarbij ‘oud’ en ‘nieuw’ respectvol zijn geïntegreerd. In april 2002 is Galerie Theobalds Boothuisje geopend.

De ‘binnenkant’ van het boothuisje (oppervlakte 49 mtr²) is authentiek. ‘Kroonjuweel’ is de originele royale trappartij die in een fraaie wenteling drie verdiepingen hoog oprijst.

Een opmerkelijk nieuw element is achterin te vinden. Daar daal je af naar kelderniveau en ervaar je een aangenaam verrassende ruimtelijkheid: het pandje wordt achterin breder en op ruim twee-en-half hoog is mooi daglicht gecreëerd boven de plek waar eertijds een klein binnenkoertje was. Tevens is op de eerste overloop van de trap de oude buitenmuur naar het koer-oppervlak weggehaald. Vanaf die overloop heb je nu een weldadig zicht op de nieuw geschapen ruimte.

Verderop in het huisje hebben alle schrijnwerk (trapleuning, deuren, lijsten) en planken vloeren hun originele naturel uitstraling behouden. We zien in alle kamers de oorspronkelijke eenvoudige moulures en heldere, wit gestucte wanden.
De twee hoogste verdiepingen zijn door van Mieghem ingericht als eenvoudig woonverblijf: stijlvol, in lijn met het art nouveau karakter.

Iets over de geschiedenis van het Boothuisje.
Toen het rond 1900 gebouwd werd, startte de familie Declerck in de inkomruimte een fijne kledingwinkel. Die bestemming heeft het pandje lang behouden. Men zegt dat hier rond ‘60 de eerste moderne jeans te krijgen waren! Rond ’70 zat er opeens ‘n reisbureau en pal daarop heeft een fikse verbouwing plaatsgevonden tot café: in de inkom een lange toog (alles rood en met veel spiegels) en achterin zitjes. Oudere Oostendenaren vertellen dat ze ettelijke pintjes dronken in de Ensor bar met Cyrille achter de toog. Miden jaren ’90 is zelfs een poging gedaan om een pizzeria uit te baten. Maar dat liep allemaal niet goed af.

De huidige (sinds 2002) galerie bestemming past perfekt: sobere wanden en ruimten waarin schilderijen en beelden smaakvol tot hun recht komen.

Geachte lezer, oordeel zelf! Stap eens binnen tijdens de openingsuren en bekijk het gebouwtje ook van binnen. U bent van harte welkom, of u nu komt voor het gebouwtje óf voor de kunst !
Laat u verrassen…en geniet……………Dat verdient  het Boothuisje!